สถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  ตระหนัก
ในความสำคัญภูมิปัญญาแพทย์แผนไทย  เชิญแพทย์แผนไทยและแผนปัจจุบันร่วมเสวนาการแพทย์
แผนไทย  ในวันที่  28  มีนาคม  2548  ณ  หอประชุมมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  
เพื่อให้เข้าใจวิธีการรักษาแบบประยุกต์ของแพทย์แผนไทยและแผนปัจจุบัน
         รศ. ระวีวรรณ  ชอุ่มพฤกษ์  ผู้อำนวยการสถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา  มหาวิทยาลัยสงขลา
นครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  กล่าวว่าการแพทย์แผนไทยเป็นระบบการรักษาโรคแบบประสบการณ์ที่ได้รับการ
สั่งสมสืบทอดกันมา  เป็นระบบการแพทย์ที่มีบทบาทในการดูแลสุขภาพชุมชนมาเป็นระยะเวลานาน  มีความ
สอดคล้องกับวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของชุมชนเข้าใจได้ง่าย  ดังนั้นจึงเป็นทั้งปรัชญาองค์ความรู้และวิถีการปฏิบัติ
เพื่อการดูแลสุขภาพและบำบัดโรคตามวิถีแบบไทยด้วยการใช้สมุนไพรในรูปของการอบ  การประคบ  การปั้น
เป็นยาลูกกลอน  หัตถบำบัด  การรักษาโรคกระดูกแบบเดิม  รวมทั้งการประกอบพิธีกรรมในทางไสยศาสตร์
และพุทธศาสนา   เพื่อสร้างกำลังใจและรักษาสุขภาพจิตหรือแม้แต่วิธีการที่เรียกว่าธรรมชาติบำบัด
         ความแตกต่างของระบบการแพทย์แผนไทยกับการแพทย์แผนปัจจุบันก็คือหมอพื้นบ้าน  ในระบบ
การแพทย์แผนไทยถือเอาการรักษาคนไข้เป็นเรื่องคุณธรรมที่ควรช่วยเหลือกัน อันเป็นวัฒนธรรมที่ถือปฏิบัติ
สืบทอดกันมา  แต่ในระบบการแพทย์แผนปัจจุบันถือเอาการรักษาพยาบาลคนไข้เป็นธุรกิจการค้า  ดังนั้นการ
กระตุ้นให้เกิดการฟื้นฟูระบบการแพทย์แผนไทยขึ้นใหม่และเป็นการฟื้นฟูพัฒนาอย่างมีระบบแบบแผน  
เพื่อให้การแพทย์แผนไทยได้เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของคนไทยและเป็นทางเลือกที่ไม่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยี  
สมุนไพรและการรักษาโดยวิธีการทางธรรมชาติ  ตลอดจดนปรัชญาของพุทธศาสนา  หากได้นำมาใช้
อย่างเหมาะสมแล้วจะเป็นทางเลือกที่ดี  มีราคาถูก  และมีคุณภาพเช่นเดียวกับการแพทย์แผนปัจจุบัน  จาก
ความสำคัญดังกล่าวจึงได้จัดการเสวนาการแพทย์แผนไทย  ในวันที่ 28  มีนาคม  2548 ณ  หอประชุม
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  โดยมีหมอพื้นบ้านภาคใต้  นักวิชาการ  สมาคมแพทย์แผนไทย
จังหวัดปัตตานี  ชมรมอนุรักษ์วัฒนธรรมหมอพื้นบ้านจังหวัดปัตตานี         และสมาชิกโครงการส่งเสริมการ
ปลูกสมุนไพรชุมชนจังหวัดปัตตานี  รวม  250  คน  เข้าร่วมการเสวนาดังกล่าว  ทั้งนี้เพื่อให้เข้าใจวิธีการ
รักษาแบบประยุกต์ของแพทย์แผนไทยและแผนปัจจุบัน  ตลอดจนได้ตระหนักถึงความสำคัญของ
ภูมิปัญญาด้านการแพทย์แผนไทยมากยิ่งขึ้น

                                                           *********************************