"โขน"  เป็นมหานาฏกรรมที่เก่าแก่ดังหลักฐานที่ปรากฏราวพุทธศตวรรษที่  18  นิยมแสดง

เรื่องรามเกียรติ์แต่เพียงเรื่องเดียว  โดยประเทศไทยได้รับอิทธิพลเรื่องรามเกียรติ์มาจากประเทศอินเดีย  

และได้นำมาปรับปรุงเนื้อหาให้เหมาะสมตามความเชื่อแบบไทย  จึงทำให้ได้รับความนิยมมาจนถึงปัจจุบันนี้

         ส่วนเรื่องของการกำเนิดโขนท่านผู้รู้สันนิษฐานว่าน่าจะมาจากการเล่น  3  อย่างคือ  ชักนาค

ดึกดำบรรพ์  กระบี่กระบอง  และหนังใหญ่  เมื่อการละเล่น  3  อย่างมารวมกันจึงเกิดเป็นศิลปะการแสดง

โขนขึ้นและมีวิวัฒนาการตามลำดับคือ  โขนกลางแปลง  โขนโรงนอกหรือโขนนั่งราว  โขนโรงใน  โขนหน้าจอ  

และโขนฉาก  ซึ่งในการแสดงโขนนั้นจำเป็นต้องใช้วงดนตรีไทยที่เรียกว่า  "วงปี่พาทย์"  เข้าร่วมบรรเลง

ประกอบการแสดง  นอกจากนี้ยังมีผู้พูดแทนตัวโขนเรียกว่า  "คนพากษ์  คนเจรจา"  ร่วมด้วย

         สำหรับในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  เริ่มมีการจัดการแสดงโขนตั้งแต่

ปี  2524  โดยแสดงตอนหนุมานจับนางสุพรรณมัจฉาเพียงตอนเดียว  ต่อมาในปี  2525  คณะมนุษย

ศาสตร์และสังคมศาสตร์  ได้ตระหนักถึงความสำคัญและเห็นคุณค่า  จึงได้จัดให้มีการแสดงโขนชุดใหญ่

ตอนสุครีพถอนต้นรัง  ซึ่งจัดแสดงให้ประชาชนทั่วไปเข้าชม  ณ  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขต

ปัตตานี

         ปัจจุบันมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  ยังคงจัดการแสดงโขนเป็นประจำ

ทุกปี  โดยมีอาจารย์ผู้ฝึกสอนคือ  ผู้ช่วยศาสตราจารย์สมชาย  พูลพิพัฒน์  ภาควิชาประวัติศาสตร์  

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  ผู้แสดงประกอบด้วยนักศึกษาวิชาเอก - โทศิลปะการแสดง  และ

นักศึกษาที่ได้ลงเรียนในวิชาดังกล่าว  ได้ร่วมกันแสดงโดยจัดแสดงในรูปแบบโขนฉากอันเป็นการแสดง

โขนที่สมบูรณ์และสวยงามที่สุดตามแบบฉบับของกรมศิลปากรทุกประการ  ทั้งนี้เพื่อต้องการให้มีการ

อนุรักษ์และสืบทอดศิลปการแสดงโขนให้คงอยู่ต่อไป



                                                     ***********************