ในสภาพปัจจุบันการพัฒนาสถาบันให้มีคุณภาพ  เป็นกระแสที่มีความเด่นชัดโดยเฉพาะสถาบันอุดมศึกษาหรือมหาวิทยาลัย  

จะมีการพูดถึงเรื่องการประกันคุณภาพ  จะมีการเตรียมการปรับเปลี่ยนสถานภาพของสถาบันไปสู่มหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐบาลหรือนอก

ระบบราชการ  จะมีการปรับโครงสร้างกำลังคน  เป็นต้น  ในที่นี้จะพิจารณาและนำเสนอแนวคิดเฉพาะเรื่องการลดกำลังคน  พอเป็นสังเขป

         แนวคิดดังกล่าวประมวลจากการประชุมสัมมนาในที่ต่าง  ๆ  ที่สำคัญได้แก่

         1.  การลดกำลังคนในมหาวิทยาลัย  ควรเป็นมาตรการสุดท้าย  (หลังจากใช้สติและปัญญาอย่างเต็มที่แล้ว)  ไม่ควรเป็นมาตร

การแรก  เพราะจะเป็นอุปสรรคของการพัฒนางานในปัจจุบัน  เนื่องจากบุคลากรจะเสียขวัญและหมดกำลังใจโดยเฉพาะลูกจ้างชั่วคราว

         2.  กำลังคนในปัจจุบันของแต่ละหน่วยงาน  ได้ผ่านการวิเคราะห์ว่าจำเป็นและมีปริมาณงานมากพอก่อนจะรับคนนั้น  ๆ  เข้า

มาทำงาน

         3.  ถ้ามีการวิเคราะห์งานใหม่และพบว่า  บางคนมีปริมาณงานและคุณภาพของงานไม่เพียงพอ  ก็ควรหันมาพิจารณาเรื่องการ

บริหารจัดการที่จะเพิ่มทั้งปริมาณและคุณภาพของงานให้เหมาะสม

         4.  ในการพิจารณาว่าใครควรออกไป  ไม่ควรใช้อำนาจของผู้บริหารตัดสินใจฝ่ายเดียว  โดยเฉพาะการเลิกจ้างลูกจ้างชั่วคราว

ที่ทำงานติดต่อกันมาและไม่มีข้อบกพร่อง

         5.  การวิเคราะห์คน  ควรทำเป็นระบบกล่าวคือ  อาจารย์  ข้าราชการ  ลูกจ้างประจำ  ลูกจ้างชั่วคราว  แต่ละสายงาน  (ก-ข-ค)  

ควรได้รับการพิจารณาไปพร้อม  ๆ  กันอย่างน้อย  2  เรื่อง

                   5.1  คุณภาพในการทำงาน  การทุ่มเท  การตรงต่อเวลา  การเสียสละ  เป็นต้น

                   5.2  คุณธรรม  จริยธรรม  จรรยาบรรณวิชาชีพ

ซึ่งถือว่าเป็นการประเมินคนทั้งตัว  ใครก็ตามที่ถูกประเมินว่าไม่เหมาะสม  (ไม่เฉพาะลูกจ้างชั่วคราว)  ก็ควรถูกดำเนินการตามมาตรการที่

กำหนด  (จะเสนอในข้อต่อไป)

         การดำเนินการให้ลูกจ้างชั่วคราวออกไปก่อน  จะมีผลกระทบมาก  ถ้าลูกจ้างชั่วคราวเป็นคนดีมีฝีมือ  และในขณะเดียวกันก็

ปล่อยให้คนอื่น  ๆ  อยู่ตามสบาย  เพราะคิดว่ามีความมั่นคงอันเนื่องมาจากเป็นข้าราชการและจะมีผลกระทบมากขึ้น  ถ้าหากบุคคลที่สมัคร

ใจเกษียณอายุก่อนราชการเป็นกลุ่มคนดี  มีฝีมือด้วย  นั่นคือในขณะนี้ไม่ควรรีบเร่งไล่ลูกจ้างชั่วคราวออกไป  โดยที่ไม่ได้มีมาตรการอื่น  ๆ  

มารองรับ  การไล่คนออก  ขอให้ผู้มีอำนาจตั้งคำถามว่า  คนที่ควรจะถูกออกไปก่อนคนอื่น  จะต้องรวมถึงตัวผู้บริหารด้วยหรือไม่  เพราะ

เหตุใด

         6.  มาตรการรองรับการพัฒนากำลังคน  (พัฒนาบุคลากร)  ต้องตั้งเกณฑ์คุณภาพให้ชัดเจนและประชาคมทุกคนต้องมีส่วน

ร่วมในการตั้งเกณฑ์  โดยมี  public  understanding  และ  public  hearing  และให้ทุกคนทราบเกณฑ์ที่จะนำมาใช้ล่วงหน้า  การ

ประเมินควรแบ่งเป็น  2  ระยะ  ดังนี้

                   ระยะที่  1  ใช้เวลา  2  ปี  (สมมุติ)  ทุกคนจะได้รับการประเมินตามจำนวนครั้งที่กำหนดเช่นปีละ  2  ครั้ง  

(probation)  หากใครผ่านเกณฑ์จากการทดลองใน  2  ปี  ก็ถือว่าผ่านและต่อจากนี้ไปก็แล้วแต่จะตกลงกันว่าจะประเมินกันอีกในลักษณะ

ใด  มีความถี่อย่างไร

                   ระยะที่  2  ใครไม่ผ่านการประเมินตามระยะที่  1  ก็ต้องให้เวลาพัฒนาตนเองต่อไปตามเวลาที่กำหนด  (เช่น  

1  ปี)  และผู้บริหารก็ควรมีมาตรการหรือแนวทางให้ความช่วยเหลือติดตามอย่างเป็นระบบ  หากยังไม่ผ่านการประเมินภายในเวลา  1  ปี  

ก็ถือว่าหมดสภาพ

         7.  การให้คนออกจากงาน  ต้องคำนึงถึงหลักมนุษยธรรมเรื่อง  สิทธิมนุษยชนและหลักแห่งกฎหมายประกอบกัน



                                                                                           *****************