สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา  กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์  ประทานรางวัลให้แก่นักศึกษาชั้นปีที่  1  

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศประกวดเรียงความในงานวันรำลึกถึงสมเด็จย่า

         นายวิภู  ชัยฤทธิ์  นักศึกษาชั้นปีที่  1  คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  

ชนะเลิศการประกวดเรียงความระดับอุดมศึกษา  ได้เข้ารับประทานรางวัลจากสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา  กรมหลวง-

นราธิวาสราชนครินทร์  เมื่อวันที่  21  ตุลาคม  2541  ในโอกาสที่ศูนย์การค้าสยามดิสคัพเวอร์รี่เซ็นเตอร์  จัดประกวดเรียงความเนื่องใน

โอกาสวันรำลึกสมเด็จย่า

         ข่าวศรีตรัง  ขอนำเรียงความชนะเลิศระดับอุดมศึกษาของนายวิภู  ชัยฤทธิ์  มาเสนอแด่ท่านผู้อ่านดังนี้

รางวัลที่  1  (อุดมศึกษา)

เรียงความเรื่อง  "คิดถึงสมเด็จย่า"

         ในหน้าประวัติศาสตร์  บุคคลสำคัญ  ๆ  มักมีคำนำหน้าแสดงเพศบุรุษเสียส่วนใหญ่  แต่นั่นก็มิได้แสดงว่าสตรีนั้นอ่อนแอ  

เพราะแท้จริงแล้วหน้าที่อันยิ่งใหญ่ได้ตกอยู่กับสตรีเสมอมา  หน้าที่ที่บุรุษมิอาจปฏิบัติได้  หน้าที่แห่งความเป็นแม่  หน้าที่ซึ่งหนักหน่วง

และยิ่งใหญ่สำหรับสตรีทุกผู้ทุกชั้นชน  การจะเลี้ยงคนให้เติบโตมิใช่เรื่องง่าย  ยากไปกว่านั้นคือเมื่อเติบโตแล้วจะต้องเป็นคนดีให้ได้ด้วย  

การเป็นแม่ชนสามัญยากเย็นถึงเพียงนี้  หากจะต้องรับบทเป็นแม่ของจอมกษัตริย์เล่า  ไม่ใช่หนึ่ง…แต่เป็นจอมกษัตริย์ถึงสองพระองค์  จะ

ยิ่งใหญ่และยากเย็นสักปานใด

         สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี  หรือ  "สมเด็จย่า"  ที่ประชาชนชาวไทยขนานพระนามให้  พระองค์ทรงทำหน้าที่

นี้ได้อย่างสมบูรณ์พร้อม  ทรงเป็นทั้งพ่อและแม่ในคนคนเดียวกัน  อบรมเลี้ยงดูกษัตริย์จนได้กษัตริย์เยี่ยงกษัตริย์และเหนือกษัตริย์คือ  มิได้

ทรงสถิตอยู่แต่ในพระราชวังเท่านั้น  ยังสถิตอยู่ในดวงใจไทยทุกดวงอีกด้วย  สมเด็จย่าจึงเปรียบเสมือนแม่แบบแห่งความเป็นแม่  ผู้มิเคย

ทดท้อและอ่อนล้าในหน้าที่  จวบจนเมื่อพระองค์ทรงเห็นว่าหน้าที่แม่แห่งจอมกษัตริย์ได้บรรลุบริบูรณ์แล้ว  หน้าที่แม่แห่งพสกนิกรจึงได้

เริ่มต้น

         ท้องถิ่นทุรกันดารกลับสดชื่นขึ้นอีกครั้งจากการเสด็จเยี่ยมของสมเด็จย่า  ภาพที่เราเห็นจนเจนตาคือภาพของพระองค์กับ

หน่วยแพทย์อาสา  โดยเฉพาะทันตแพทย์  เด็ก  ๆ  คนชรา  และผู้พิการ  ต่างพากันมารับการรักษา  ราษฎรผู้ใดอาการเกินเยียวยาในที่นั้น  

พระองค์ก็จะรับไว้ในพระบรมราชูปถัมภ์  ยังความปิติชื่นชมแก่ราษฎรที่มารอรับเสด็จ  จากกลางสู่ใต้  จากใต้สู่อีสาน  จากอีสานสู่เหนือ  

และจากเหนือสู่ดอย  บนยอดดอยนั้นเองที่ประชาชนชาวเขากำลังรอพระองค์อยู่  สมเด็จย่าทรงสร้างอาชีพให้ชาวเขา  พวกเค้าเลิกปลูกฝิ่น

และหันมาปลูกไม้เมืองหนาว  พวกเค้าเลิกทำไร่เลื่อนลอยแต่หันปลูกป่าและหากินเป็นหลักแหล่ง  ชาวเขารักสมเด็จย่าและสมเด็จย่าก็ทรงรัก

ชาวเขาเฉกเช่นประชาชนทุกผู้ของพระองค์  ณ  ที่แห่งนี้เอง  ที่หน้าที่แห่งความเป็นแม่ของพระองค์หวนกลับมาอย่างเต็มตัวอีกครั้งพร้อม

กับพระนามที่ลูก  ๆ  ของพระองค์ตั้งให้ว่า  แม่ฟ้าหลวง

         พระตำหนักดอยตุงราชนิเวศน์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่ประทับแรมของสมเด็จย่า  มีดอกไม้นานาชนิดขึ้นรายรอบพระตำหนัก  

พระองค์ทรงรักดอกไม้  ทรงรักการประดิษฐ์  ทรงผูกพันกับสรรพชีวิตโดยรอบของที่นี่  ไม่ว่าจะเป็นชาวเขา  ชาวบ้าน  ตลอดจนเจ้าหน้าที่

ป่าไม้และมหาดเล็กรักษาพระองค์  พระองค์ทรงกลายเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่  และในบั้นปลายที่นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของพระองค์ด้วยเช่นกัน

         ภาพประชาชนมากมายแห่แหนกันไปกราบพระบรมศพด้วยความจงรักภักดีอย่างไม่ขาดสาย  ยังติดตาข้าพเจ้าทั้งภาพพระ

เมรุและพระโกศก็เช่นกัน  ความสลดหดหู่ยังคงอยู่ไม่จางหาย  ยังคงเป็นภาพแห่งฝันร้ายที่มิอาจปลุกให้ลุกขึ้นตื่น  สมเด็จย่าจากพวกเราไป

แล้ว  ภาพที่ข้าพเจ้าจะจดจำคือภาพขณะพระองค์ดำรงอยู่และจะทรงดำรงอยู่ชั่วกัปกัลป์



                                                                                    ****************