นักวิจัยมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  วิทยาเขตปัตตานี  ศึกษาสมรรถภาพครูวิทยาศาสตร์ตามความคิดเห็นของนักเรียน  

ครู - อาจารย์  และผู้บริหารการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตภาคใต้ของประเทศไทย  พบว่าการมีความรู้ในเนื้อหาวิชาวิทยาศาสตร์  

เป็นสมรรถภาพที่สำคัญที่สุดของครูวิทยาศาสตร์

         การสอนวิทยาศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษาของประเทศไทยในปัจจุบัน  ใช้หลักสูตรที่พัฒนาขึ้นโดยสถาบันส่งเสริมการสอน

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี  แต่ถึงแม้จะได้มีการปรับปรุงหลักสูตรจนมีเนื้อหา  วิธีการ  หรือเทคนิคการสอนใหม่  ๆ  แล้วก็ตาม  แต่ประเด็น

สำคัญอยู่ที่ตัวครูผู้สอนที่จะนำนวัตกรรมไปปฏิบัติให้บังเกิดประสิทธิภาพและมีประสิทธิผล  การเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อการเรียนรู้จะบังเกิด

ขึ้น  ก็ต่อเมื่อครูเป็นผู้มีความรู้ดี  มีความคิดสร้างสรรค์  จึงจะช่วยให้การเรียนรู้ของเด็กบรรลุเป้าหมายทางการศึกษาวิทยาศาสตร์  จากแนว

ความคิดและปัญหาดังกล่าวเป็นเหตุให้มีการศึกษาสมรรถภาพครูวิทยาศาสตร์ตามแนวความคิดเห็นของนักเรียน  ครู - อาจารย์  และผู้บริหาร

การศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตภาคใต้ของประเทศไทย  โดยคาดหวังว่าผลการวิจัยครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ในการพัฒนางานด้าน

วิทยาศาสตร์ศึกษา  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรับปรุงหลักสูตรการผลิตครูวิทยาศาสตร์ให้เหมาะสม  สอดคล้องกับความต้องการของครู

วิทยาศาสตร์

         ผศ. ผดุงยศ  ดวงมาลา  นักวิจัยสมรรถภาพครูวิทยาศาสตร์ตามความคิดเห็นของนักเรียน  ครู - อาจารย์  และผู้บริหารการ

ศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตภาคใต้ของประเทศไทย  กล่าวว่าการวิจัยครั้งนี้ใช้เก็บข้อมูลโดยวิธีสุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนมัธยมศึกษา

ตอนต้น  จำนวน  266  คน  นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย  จำนวน  106  คน  ครู - อาจารย์  จำนวน  121  คน  และผู้บริหารโรงเรียน  

จำนวน  76  คน  จากโรงเรียนมัธยมศึกษาใน  14  จังหวัดภาคใต้  โดยผลการวิจัยพบว่าสมรรถภาพครูวิทยาศาสตร์ตามความคิดเห็นของ

นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น  นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย  ครู - อาจารย์  และผู้บริหารการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาในเขตภาคใต้

ของประเทศไทยไม่แตกต่างกัน  สมรรถภาพที่สำคัญที่สุดของครูวิทยาศาสตร์คือ  การมีความรู้ในเนื้อหาวิชาวิทยาศาสตร์  รองลงมาได้แก่

สมรรถภาพด้านการเลือกและใช้เทคนิควิธีสอนอย่างมีประสิทธิภาพ  การแสวงหาความรู้อย่างสม่ำเสมอ  การมีความรู้เกี่ยวกับหลักสูตร

วิทยาศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษา  การมีทักษะภาคปฏิบัติในการทดลองทางวิทยาศาสตร์  ครูวิทยาศาสตร์จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีความรู้

ในเนื้อหาวิชาที่สอนเป็นอย่างดี  และจำเป็นจะต้องมีกลวิธีหรือเทคนิคในการถ่ายทอดความรู้ความสามารถที่จะเลือกใช้วิธีสอนแบบต่าง  ๆ  

ได้อย่างเหมาะสม

         ข้อที่น่าสังเกตประการสำคัญคือ  กลุ่มตัวอย่างให้ความสำคัญต่อสมรรถภาพด้านการมีจรรยาครูและศรัทธาต่อวิชาชีพครูค่อน

ข้างสูง  โดยเฉพาะความรับผิดชอบต่อหน้าที่และการวางตนได้เหมาะสมกับความเป็นครู  สำหรับสมรรถภาพด้านการมีทักษะกระบวนการ

วิทยาศาสตร์นั้น  กลุ่มตัวอย่างให้ความสำคัญทักษะในการอธิบายข้อความรู้ให้ผู้อื่นเข้าใจมากกว่าทักษะอื่น  ๆ  รองลงไปคือ  ทักษะในการ

ใช้เครื่องมือทดลอง  การลงข้อสรุป  การสังเกต  การตั้งสมมุติฐาน  การตีความหมายข้อมูล  ฯลฯ

         นอกจากนี้ยังมีข้อสังเกตเกี่ยวกับสมรรถภาพด้านการมีเจตคติวิทยาศาสตร์  ซึ่งผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างให้ความสำคัญ

รองจากการมีเทคนิคในการใช้และผลิตสื่อการสอน  ในปัจจุบันหลักสูตรวิทยาศาสตร์ในระดับมัธยมศึกษาได้เน้นเรื่องเจตคติวิทยาศาสตร์ค่อน

ข้างมาก  แต่อาจจะเห็นได้ไม่ชัดเจน  เนื่องจากสมรรถภาพด้านนี้เป็นสมรรถภาพทางด้านจิตใจและมุ่งหวังให้เกิดขึ้นเมื่อนักเรียนได้เรียนรู้

เนื้อหาหรือได้ทดลองทางวิทยาศาสตร์แล้ว

         ผศ. ผดุงยศ  ดวงมาลา  กล่าวอีกว่าความเคลื่อนไหวทางด้านวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน  จะเน้นให้ความสำคัญของกระบวนการ

เรียนการสอนเป็นประเด็นหลัก  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลือกสรรเนื้อหาและคิดค้นเทคนิควิธีสอนให้เหมาะสมกับผู้เรียน  หรือทำอย่างไรผู้เรียน

จะเรียนรู้ได้ดีที่สุด  งานด้านวิทยาศาสตร์ศึกษาจึงไม่เพียงแต่คิดค้นพัฒนาหลักสูตรวิทยาศาสตร์ให้ทันสมัยเท่านั้น  แต่จะเน้นพัฒนาเทคนิค

วิธีสอนและการปรับปรุงการผลิตครูวิทยาศาสตร์ที่มีสมรรถภาพด้วย

         ผลการวิจัยดังกล่าวได้ประมวลความคิดเห็นเกี่ยวกับสมรรถภาพครูวิทยาศาสตร์  ซึ่งอาจจะนำไปใช้พัฒนารูปแบบของสมรรถ-

ภาพครูวิทยาศาสตร์  ตลอดจนการนำไปพิจารณาปรับปรุงหลักสูตรการผลิตหรือการฝึกอบรมครูวิทยาศาสตร์  เพื่อให้สามารถสอนได้ตาม

เป้าหมายของการศึกษาวิทยาศาสตร์ได้มากขึ้น



                                                                                               *****************